Winterplezier
Als ik naar buiten kijk, zie ik een fantastische, witte wereld.
Zou dat nu ècht morgen al verdwenen zijn?
Maar er is niet alleen sneeuw, nee de temperaturen zakten steeds meer...
Nee, geen Elfstedentocht, maar toch een heleboel ijsplezier.
En ja hoor: na twee dagen kwam de eerste @ "mam, liggen er nog schaatsen bij jullie?"
Even later: "Heeft u nog schaatsen van toen we klein waren?" en ook bij hem hebben we de rest gebracht. (even gezellig er uit)
Zelf durven we niet zo goed meer...oude botten, stel je voor en wat dan? corona...
Maar de kinders hebben genoten, samen met hun kroost!
En ik?
Ik keek, met toch wel een beetje heimwee, naar alle plezier.
Tegelijk verbaasde ik me over de luxe van spullen voor al het spelen in de sneeuw:
een ding om sneeuwballen mee te maken, zit-scheppen als slee; wij deden dat met vuilniszakken 😉 of autobanden...alles wordt zo kant en klaar aangeboden lijkt het.
Haha, heel herkenbaar. Mijn schaatsen stonden al bij mij thuis, maar bij de eerste keer ijspret na mijn verhuizing moest er ook even een berichtje naar mijn moeder;). Ik heb me ook wel verbaasd over wat iedereen ineens in huis heeft. En alle kinderen hebben opeens skipakken. Zag je 'vroeger' voor mijn gevoel ook niet.
BeantwoordenVerwijderenHet meest verbaasde mij die plastic sneeuwballenmaker: vorm van schaar (grijper), op de punt een bolvorm...
Verwijderen